REINKARNACJA

REINKARNACJA, ZYCIE W

SWIECIE DUSZ ORAZ INNE

ASPEKTY DUCHWEJ EGZYSTENCJI

Na podstawie ksiazeki

Micheal’a Newton’a

1. Zycie jest nam ofiarowane jako zrodlo naszej ekspresji, dajacy nam tylko to, czego sami poszukujemy, kiedy sluchamy glosu swojego serca.

2. Naszym przeznaczeniem jest krazyc miedzy swiatem materialnym i duchowym, uczac sie panowania nad soba i zdobywajac wiedze. Musimy zaufac temu procesowi z cierpliwoscia i determinacja.

3. SWIADOMOSC - swiadomy umysl jest zrodlem naszego krytycznego, analitycznego rozumowania.

4. NADSWIADOMOSC - jest to najwyzsze centrum naszej jazni, gdzie jestesmy wyrazem wyzszej mocy.
Nadswiadomosc przechowuje nasza prawdziwa tozsamosc zasilana podswiadomoscia, ktora zawiera wspomnienia wielu przemienionych ego, anbytych przez nas w naszych poprzednich ludzkich cialach. Nadswiadomosc moze byc sama dusza.
Nadswiadomy umysl reprezentuje nasz wyzszy osrodek madrosci I umiejetnosci widzenia rzeczy we wlasciwej perspektywie.

5. Posiadanie swiadomej wiedzy o zyciu duszy w swiecie duchowym oraz historii fizycznego istnienia na planetach daje silniejsze poczucie celu oraz energie do zycia.

6. Dusze czesto opuszczaja ludzkie ciala na kilka chwil przed rzeczywista smiercia, kiedy doswiadczaja silnego bolu.

7. Emocje w swiecie duchowym nie sa tozsame z emocjami doswiadczanymi przez nas tu, na Ziemi.

8. Jestesmy zdolni odczuwac podnoszaca na duchu obecnosc dusz osob kochanych, ktore odeszly, szczegolnie w trakcie pogrzebu lub tuz po nim. W takich chwilach nasza wrazliwosc na doswiadczenie paranormalne jest wieksza i dzieki temu mozemy odebraz przekaz milosc, przebaczenia, nadziei, zachety oraz zapewnienia, ze bliska nam osoba znajduje sie w dobrym miejscu.

9. Ludzie tak naprawde nie odchodza, dopoki pamietaja o nich ci, ktorych pozostawili na Ziemi.

10. Dusze, ktore odeszly, sa nadal w stanie dotrzec do nas, kiedy je wzywamy.

11. Gdy zbliza sie koniec naszego fizycznego zycia, kazdy z nas posiada zdolnosc polaczenia sie z nasza wyzsza swiadomoscia.

12. Smierc nie jest ciemnoscia, lecz swiatlem.

13. Dusza posiada zdolnosc do podzialu, tak by mogla w jednym czasi przebywac na Ziemi w wiecej niz jednym ciele.

14. Wszystkie dusze moga przyjmowac w relacji z innymi istotami wrazenia mentalne zarowno meskie, jak i zenskie, jako forme preferencji tozsamosci.

15. Jako dusze mamy w naszej egzystencji okresy, podczas ktorych sklaniamy sie bardziej ku jednej plci niz ku innej. Ostatecznie te naturalne preferencje ujednolicaja sie.

16. Kiedy na Ziemi patrzysz w oczy jakiejs osobie - nawet dopiero co poznanej i dostrzegasz w nich swiatlo, ktore znales juz wczesniej...coz, mowi ci ono o niej cos waznego. Jako czlowiek nie wiesz, dlaczego tak jest, ale twoja dusza to sobie przypomina.

17. Czasami na Ziemi, kiedy dwie osoby patrza na siebie, moga miec wrazenie, ze znaly sie juz wczesniej. To jest deja vu.

18. Istotne jest to, do czego dazysz, a nie to, jak wygladasz.

19. Podstawowa przyczyna reinkarnacji jest dazenie do samodoskonalenia.

20. Nasza wolna wole posiadamy zawsze, nawet w momencie smierci.

21. Ewolucja duszy polega na przechodzeniu od niedoskonalosci, poprzez wypelnianie roznych zciowych misji.

22. Nie istnieje miejsce intensywnego cierpienia dla dusz, z wyjatkiem Ziemi. Wszystkie dusze po smierci ciala ida do swiata duchowego, gdzie kazdej okazuje sie cierpliwosc i milosc.

23. Nie mozna zniszczyc energii...ale mozna stworzyc jej nowa wersje...jesli nie mozna poradzic sobie ze zlymi nawykami lub cechami...przez wiele wcielen, to mozna je poprawic. Nie przez unicestwienie...przez uksztaltowanie na nowo.

24. W karmicznym cyklu srawiedliwosci sprawcy cierpien innych odpokutuja za to jako przyszle ofiary.

25. KARMA jako taka, nie oznacza zlych lub dobrych czynow. Jest ona raczej rezultatem czyichs pozytywnych badz negatywnych dzialan. Stwierdzenia, ze "w zyciu nie ma przypadkow"n nie oznacza, ze karma sama do czegos nas zmusza. Sprawia ona raczej, ze doswiadczajac w zyciu roznych rzeczy i wyciagajac z tego odpowiednie wnioski, uczymy sie i dzieki temu mozemy posuwac sie naprzod na drodze naszego rozwoju.

26. Nasze przyszle przeznaczenie zalezy od przeszlosci, od ktorej nie mozemy uciec, zwlaszcza, jesli zadawalismy bol innym.


27. Kluczem do rozwoju jest uswiadomienie sobie faktu. Ze otrzymalismy mozliwosc dokonania w naszym zyciu poprawek oraz, ze posiadamy odwage do przeprowadzenia koniecznych zmian w momencie, gdy to, co robimy okaze sie dla nas niekorzystne. Jesli pokonamy strach i podejmiemy ryzyko, wowczas uklad naszej karmy ulegnie przemianie, zgodnie ze skutkami nowych wyborow.

28. Karma jest jednoczesnie sprawiedliwa i pelna milosierdzia. Za pomoca naszych duchowych doradcow oraz bratnich dusz sami decydujemy, jaki rodzaj konsekwencji naszych czynow bedzie dla nas wlasciwy.

29. Cierpienie, jakiego doswiadczaja cialo i umysl czlowieka, zostawia po smierci emocjonalny slad w duszy.

30. Kazde cialo...pozostawia w tobie slad, przynajmniej przez jakis czas. Od niektorych z cial nigdy na dobre mozna sie nie uwolnic. Nawet jesli zewnetrznie jest sie od nich wolnym, to jednak zachowuje sie najwazniejsze wspomnienia dotyczace niektorych cial.

31. Jezeli ktos na Ziemi zabije sie, nie zostanie ukarany jako dusza. Nie istnieje nic takiego jak pojecie kary w swiecie duchowym, to pojecie ziemskie.
Jesli jakas dusza czlowiek popelni samobojstwo, dusza jego bedzie musiala powrocic i znowu miec do czynienia z tymi samymi sprawami w innym zyciu.

32. Ci ktorzy zabijajac sie, stale uciekaja od chronicznego bolu lub prawie calkowitej niesprawnosci tu na Ziemi, jako dusze nie odczuwaja "wyrzutow sumienia".

33. Nasze wspomnienia, rowniez te bolesne, nie umieraja tak szybko, jak nasze ciala.

34. AMNEZJA:
Zgadzamy sie na to, aby nie pamietac innych wcielen. Lepiej jest uczyc sie, majac dodyspozycji czysta tabliczke, niz z gory wiedziec, co cie czeka.
Gdyby ludzie wiedzieli wszystko o swojej przeszlosci, wielu z nich poswieciloby temu zbyt wiele uwagi, zamiast probowac innych sposobow rozwiazania tych samych problemow.
Nie pamietajac przeszlosci mniej zajmujemy sie probami jej pomszczenia, odplacenia za zlo, ktore nam wyrzadzono.

35. Brak pamieci o naszym wiecznym duchowym zyciu na Ziemi jest podstawa uczynienia postepu. Nie dokonca jest to taki zupelny zanik. Miewamy przeblyski podczas snow...w momentach kryzysu ludzie posiadaja wewnetrzna wiedze o tym, jak dzialac i jesli to konieczne, potrafia ja wykorzystac. A czasmi przyjaciele udzielaja jakiejs posredniej wskazowki...

36. Kazdego dnia, w chwili refleksji, podczas medytacji lub modlitwy, docieraja do nas, w postaci pojedynczych mysli, wspomnienia zawierajace informacje o tym, kim rzeczywisce jestesmy. W pewien intuicyjny sposob mimo naszej amnezji, otrzymujemy wiedze dotyczaca naszej prawdziwej tozsamosci.

37. Gdyby dusz znala jedynie milosc i pokoj, nigdy nie rozwinelaby glebokiego zrozumienia rzeczywistosc i nie bylaby w stanie w pelni docenic wartosci takich pozytywnych uczuc.
Dla duszy przybywajacej na Ziemie pokonanie strachu obecnego w ludzkim ciele jest testem reinkarnacji.
Dusza rozwija sie, wytrwale probujac w ciagu wielu wcielen przezwyciezyc wszystkie negatywne uczucia zwiazane ze strachem.

38. Zarowno pierwotne motywy naszych wyborow, jak i wydarzenia w naszym zyciu sa podstawa analizy poprzedniego zycia oraz jego skutkow.

39. Nasi duchowi mistrzowie stale przyppominaja nam, iz odpowiedzialnosc duszy przejawia sie w postaci sumienia.

40. Najbardziej niezwykla cecha swiata duchowego jest stala swiadomosc istnienia poteznej sily mentalnej, kierujacej wszystkich ku niezwyklej harmonii. Jest to miejsce czystej mysli.

41. Zycie na Ziemi jest trudne, zwlaszcza dla nowych dusz, gdyz przychodzac na Ziemie, oczekuja sprawiedliwego traktowania. Doznaja szoku, zdajac sobie sprawe, ze nie moga na to liczyc. Niektorym przyzwyczajenie sie do ziemskiego ciala zajmuje kilka ladnych wcielen.
U mlodej duszy mozg w znacznym stopniu wypelnia dusze strachem oraz gwaltownoscia. Jest to dla niej trudne, ale wlasnie dlatego przychodzimy na Ziemie, aby to przezwyciezyc.

42. Dusze tworzace grupy dusz w swiecie duchowym, sa bliskimi przyjacilomi, znajdujacymi sie na podobnym poziomie rozwoju swiadomosci. Tworza one skupiska liczece od 3 do 25 dusz, lacza je zawsze bliskie stosunki, sa swoistymi grupami wsparcia. Czlonkowie takiego skupiska sa ze soba zwiazani na wiecznosc. Sa to czesto dusze o podobnych zapatrywaniach i wspolnocie celow, nad ktorymi stale pracuja. Zazwyczaj wybieraja wspolne zycie na Ziemi jako krewni lub bliscy przyjaciele.

43. Kazda dusza generuje aure o specyficznej barwie.

44. Zarowno nasza duchowa jak i fizyczna swiadomosc wysyla i odbiera energie swietlna. Natezenie, kolor i postac wypromieniowanego przez dusze swiatla jest proporcjonalna do potegi jej percepcji i wiedzy.
Trzy podstawowe rodzaje bialego, zoltego i blekitnego swiatla reprezentuja etapy rozwoju duszy. Sa widzialne dla kazdej duchowej istoty.
Neutralny kolor bialy lub szary oznacza dusze na poczatkowym etapie rozwoju. Stopniowo na bazie bieli duchowe aury zaczynaja stawac sie mieszanina pierwotnych kolorow: czerwonego, zoltego i blekitnego.


45. Proces uczenia zaczyna sie od momentu stworzenia duszy i nabiera przyspieszenia wraz z przydzieleniem pierwszego ciala fizycznego. Z kazdym kolejnym wcieleniem rosnie nasze zrozumienie. Chociaz w niektorych zyciach mozemy sie nieco cofnac w rozwoju, niemniej jednak potrafimy odzyskac swoja pozycje i czynimy dalszy postep.

46. Dusze o wysokim stopniu zaawansowania przebywaja czesto w bardzo skromnych warunkach na Ziemi. Jednoczesnie wplywowe osoby o wysokim statusie w spoleczenstwie ludzkim nie ciesza sie bynajmniej radosnym staniem duchowej dojrzalosci.

47. PRZEWODNICY DUCHOWI:

47.1. Dzieki naszym przewodnikom duchowym stajemy sie bardziej swiadomi ciaglosci zycia i naszej tozsamosci jako duszy.
Przewodnicy sa dla nas bardzo waznym elementem egzystencji, bowiem stanowia czesc naszego przeznaczenia.

47.2. Przewodnicy sa istotami bardzo zlozonymi, szczegolnie jesli sa mistrzami. Etap rozwoju swiadomosci na ktorym znajduje sie dusza, determinuje do pewnego stopnia poziom zaawansowania przydzielonego jej przewodnika.
Niektorzy ludzie moga miec wiecej niz jednego pomagajacego im przewodnika.

47.3 Nauczyciele (przewodnicy) udzielaja nam nauk i instrukcji. Pomysly, ktore uwazamy za wlasne, moga w rzeczywistosci pochodzic od troszczacego sie o nasze dobro przewodnika. Przewodnicy podtrzymuja nas takze w trudnych chwilach zycia, szczegolnie kiedy jestesmy dziecmi pragnacymi pociechy.

47.4. Ci uczeni przewodnicy trwaja przy nas tysiace lat naszych ziemskich wcielen. Indywidualny sposob nauczania i kierowania podopiecznymi przez przewodnikow,doskonale stapia sie z osobowoscia poszczegolnych dusz.
Kazda istota ludzka posiada przynajmniej jednego seniora, starszego mistrza przydzielonego duszy od momentu jej stworzenia. Wielu z nas otrzymuje pozniej nowego, mniej waznego nauczyciela.

47.5. Przewodnicy daja duszom poczucie pewnosci siebie. Jestesmy przez nich akceptowani jako jednostki razem z naszymi wadami i prawem do popelniania bledow.
Do najwazniejszych cech przewodnika nalezy zdolnosc do motywowania i napelniania duszy odwaga.

47.6. Nierzadko mozna spotkac przewodnikow pracujacych w parach ze swoimi podopiecznymi na Ziemi. W takim przypadku jeden z nich zajmuje pozycje dominujaca.

47.7. To nie my wybieramy swoich przewodnikow. To oni wybieraja nas.


47.8 przewodnicy chca dla nas jak najlepiej, co oznacza, ze czasami musza patrzec, jak znosimy bol, by osiagnac zlozony cel. Nie moga oni wspomagac naszego postepu, dopoki sami nie bedziemy gotowi na dokonanie koniecznych zmian, by w pelni skorzystac z mozliwosci, jakie daje nam kolejne wcielenie.

47.9. Przewodnicy zawsze z niezwykla starannoscia oceniaja, jak bardzo sa nam potrzebni.

47.10. Najlepszym sposobem skontaktowania sie ze swoim przewodnikiem jest poddanie sie hipnozie, lecz z uwagi na mala dostepnosc takiego rozwiazania w gre wchodzi rowniez channeling, medytacja lub modlitwa.

47.11. Wszyscy mamy zdolnosc przesylania dalekosieznych fal mysli z obszaru wyzszej swiadomosci. Mysl kazdej osoby jest rodzajem odcisku palca dla przewodnika, ktory w ten sposob wie, kim i gdzie jestesmy.

47.12. To bardzo wazne, aby ludzie uwierzyli, ze modlitwa o pomoc nie pozostanie bez odpowiedzi ze strony ich wlasnej wyzszej mocy. Dlatego wlasnie przewodnicy maja tak wielkie znaczenie zarowno dla zycia duchowego, jak i doczesnego. Jezeli bedziemy zrelaksowani i skoncentrowani, glos wewnetrzny przemowi do nas. A nawet kiedy nie prosilismy o to, powinnismy ufac temu, co slyszymy.
Glos wewnetrzny jest rodzajem stale dostepnego doradcy. Najczesciej zreszta jest to glos naszego przewodnika.
Ludzie, ktorzy dzieki cichej kontemplacji potrafia uslyszec swoj glos wewnetrzny, twierdza, iz odczuwaja osobista lacznosc ze znajdujaca sie poza nimi energia, ktora obdarza ich wsparciem i pewnoscia siebie. Jezeli ktos woli nazywac ten system wewnetrznego doradztwa inspiracja badz intuicja, to w porzadku, bowiem jest on aspektem zarowno nas samych, jak i wyzszych mocy.

47.13. Przewodnicy przydzieleni do pracy z roznymi duszami przekazuja sobie pilne przeslania mentalne. Dlatego tez ludzie, ktorzy nie potrafia sobie poradzic w sytaucjach krytycznych. Moga napotkac na swojej drodze doradcow, przyjaciol, czy nawet nieznajome osoby przychodzace im z pomoca akurat we wlasciwym momencie.

47.14. Przewodnicy zazwyczaj nie pomagaja rozwiazac wszystkich problemow na raz, lecz raczej daja drobne wskazowki.

47.15. Proszac wyzsza duchowa moc o wsparcie, najlepiej jest nie wymagac natychmistowej zmiany. Nasz zyciowy sukces jest w pewnym sensie przewidziany, lecz mamy do wyboru alternatywne sciezki osiagniecia zlozonych celow. Poszukujac wskazowek najkorzystniej jest prosic o pomoc w wykonaniu kolejnego kroku. Robiac tak, nalezy byc przygotowanym na nieoczekiwane mozliwosci. Trzeba miec wiare i pokore, aby otworzyc sie na roznorodne sciezki wiodace do celu.

47.16. Przewodnicy duchowi nie maja w sobie ani mniej, ani wiecej boskosci niz my sami, dlatego sa postrzegane jako byty osobowe.

48. PRZYJACIELE:
Sa to istoty, ktore znajduja sie mniej wiecej na tym samym poziomie co my. Przyjaciele ci podczas naszego pobytu na Ziemi moga nas wspomagac i inspirowac mentalnie ze swiata duchowego, albo tez inkarnowac sie jako towarzysze naszych wedrowek posciezkach zycia.

49. Wedlug badan Michael'a Newtona prawdopodobnie trzy czwarte dusz zamieszkujacych obecnie ludzkie ciala znajduje sie na wczesnym etapie rozwoju.
Dusze po osignieciu pelnej dojrzalosci przestaja inkarnowac na Ziemi.

50. Jezeli gniewaja nas, draznia lub wprawiaja w zaklopotanie zdarzajace sie na w zyciu sytuacje, nie musi to koniecznie oznaczac, ze posiadamy niedojrzala dusze. Rozwoj duszy jest sprawa zlozona, czyni ona postepy w roznych dziedzinach w nierownym stopniu. Wazna rzecza jest zrozumienie popelnionych bledow oraz odwaga i determinacja w naprawianiu swojego zycia.

51. Zdolnosc duszy do przyswajania sobie kolejnych lekcji moze byc silniejsza badz slabsza, w zaleznosci od inklinacji, motywacji i doswiadczen zgromadzonych we wczesniejszych inkarnacjach.

52. ZIEMIA:

Ziemia jest wielka scena teatralna.

My wszyscy jestesmy aktorami grajacymi w sztuce teatralnej na gigantycznej scenie.
Ziemia to planeta akcji, ktora wynagradza wysilek fizyczny.
Ziemie uwaza sie za trudna planete. W niektorych swiatach trzeba znosic niedogodnosci fizyczne , nawet bliskie cierpieniu. W innych rywalizowac mentalnie. Na Ziemi trzeba sie zmagac z oboma problemami.
Na Ziemi wystepuja zachowania tchorzliwe i bardzo odwazne. Panuje zazarta rywalizacja.

53. Prawdziwie zaawansowane dusze charakteryzuja sie zrownowazonymi preferencjami plciowymi, jezeli chodzi o wybor kolejnych ziemskich wcielen.
Pragnienie wyrazania swojej tozsamosci jest waznym czynnikiem motywujacym dusze do przyjmowania ziemskich wcielen w celu pobierania nauk praktycznych.
Mozna tez u nich zauwazyc wieksza ufnosc i brak podejrzliwosci w stosunku do motywacji innych, zarowno na plaszczyznie swiadomej, jak i podswiadomej. Ludzie tacy demonstruja optymistyczna postawe wiary i zaufania w przyszlosc ludzkosci, zarazajac innych dookola pozytywnym mysleniem.
Bardziej zaawansowane dusze zyjace obecnie w naszym swiecie posiadaja godna uwagi zdolnosc pojmowania uniewrsalnego planu zycia.


54. Dusze bedace na posrednim poziomie dojrzalosci, poza prezentowaniem wysokiego poziomu etycznego i moralnego, wykazuja szlachetna skromnosc, gdy mowa o ich osiagnieciach.

55. Brak bliskich wiezi z ludzmi w ciagu wielu zywotow, hamuje jego rozwoj.

56. Stopien trudnosci w zyciu mierzy sie tym, jak wielkie wyzwanie dana sytuacja stanowi dla ciebie, a nie dla innych.

57. Bez pokonywania bolu niegdy nie dowiesz sie, kim naprawde jestes. Im wiecej bolu iniepowodzen musisz zniesc jako dziecko, tym wieksza masz mozliwosc rozwijania swojego potencjalu.

58. Motywem dla duszy do prowadzenia rowmoleglych zyc jest chec przyspieszenia inkarnacji.

59. Dusza schodzaca na Ziemie, zawsze pozostawia czastke energii swojej duszy w Swiecie Duchowym. Ilosc pobranej ze soba energii do danego ciala uzaleznione jest od trudnosci danego wcielenia oraz stopnia zaawansowania duszy.
Czastka naszej duszy nigdy nie opuszcza Swiata Duchowego, poniewaz nigdy nie oddzielamy sie calkowicie od Tworcy. Trawa ona jakby w uspieniu i czeka na polaczenie z reszta energii.
Dusza moze podzielic sie w Swiecie Duchowym, a nastepnie zamieszkac w jednym lub kilku cialach.
Jedna dusza moze nawet zyc w roznych wymiarach w tym samym czasie wzglednym.

60. Nowa dusza nie potrafi wybierac. Swoj charakter otrzymuje w oparciu o sposob, w jaki jej energia jest...laczona...skladana dla niej razem.
Nowa dusza jest czysta energia bez prawdziwej jazni. Swiat Pozbawiony Ego (jest to miejsce, gdzie dusze ucza sie byc)dostarcza jej sygnatury. Dopiero tutaj dusza dowiaduje sie o sensie swojej egzystencji.

61. Ludzie sa egocentrykami, lecz latwo ich zranic. Moga miec podly charakter, a jednoczesnie sa zdolni do milosierdzia.

62. Miec pasje, o ktora mozna w zyciu walczyc - to prawdziwa wartosc ludzkosci.

63. Kiedy ludzie doswiadczaja klopotow, potrafia ujawnic swoje najlepsze cechy i sa dosyc szlachetni.

64. Wszystkie zywe istoty posiadaja dusze, tyle ze zwierzeta posiadaja bardzo proste fragmenty energii umyslu. Rosliny, insekty, gady - wszystkie naleza do rodziny dusz.

65. Pomimo, ze wszystkie dusze pracuja nad wznoszeniem sie po szczeblach drabiny rozwoju, to Swiat Duchowy nie jest wielka piramida organizacyjna z najwyzsza wladza na szczycie.
Jestesmy jak nitki w tym samym kawalku tkaniny. Wszyscy jestesmy w nia wpleceni.
Dusze natomiast nie wznosza sie w gore lecz poruszaja sie w poprzek. Tak jakbysmy wszyscy byli czescia uniewersalnego pociagu jadacego po torach egzystencji.
Wiekszosc ludzi na Ziemi znajduje sie w jednym wagonie posuwajacym sie torami.
Nasi przewodnicy sa konduktorami przechadzajacymi sie po wagonach i znajduja sie blizej lokomotywy. A lokomotywa jest oczywiscie na przodzie i jest nia Stworca.

66. Dusze posrod wielu swoich egzystencji we Wszechswiecie moga przyjmowac rozne formy, na przyklad moga stac sie skalami, aby uchwycic istote twardosci i gestosci, drzewami dla odczucia glebokiego spokoju, woda dla plynnej spojnosci, motylami dla poznania i poczucia piekna i wolnosci, czy tez wielorybami dla potegi i mocy.
Dusze moga takze stac sie amorficzne, pozbawione substancji i struktury, calkowicie wtopione w jakis poszczegolny rodzaj uczucia, an przyklad milosierdzie. Ma to jeszcze bardziej wyostrzyc ich wrazliwosc.
Niektore dusze moga tez stac sie duchami natury- elfami, olbrzymami, czy syrenami, jak rowniez dziwnym postaciami mitologicznymi.

67. DUSZE ZAAWANSOWANE:

Wiekszosc dusz zpoziomu V to przewodnicy, ktorzy inkarnowali na Ziemi.
Sa to ludzie najczesciej prowadzacy swoja dzialalnosc dobroczynna w spokojny, niezauwazalny sposob. Nie poblazaja sobie, a ich spelnienie sie polega na wspieraniu poprawy zycia innych ludzi. Mniej skupiaja sie na sprawach instytucjonalnych, a bardziej na poprawianiu indywidualnych ludzkich wartosci.

Cecha istot zaawansowanych jest cierpliwosc wobec innych i niezwykle umiejetnosci przystosowawcze. Widoczna jest ich gleboka wiedza i zrozumienie.

Najczesciej wykonuja zawody niosace ludziom pomoc lub zwalczaja przejawy niesprawiedliwosci spolecznej. Dusze zaawansowane emanuja opanowaniem, dobrocia i zrozumieniem dla innych. Ich motywacja nie jest interes wlasny, moga one nawet zapominac o swoich potrzebach i prowadzic bardzo skromne zycie.

68. W ciala praludzi dusze wcielaja sie dopiero od jakichs 200 000 lat.

69. Na Ziemi w ciagu naszego rozwoju wykorzystujemy wiele odmian fizycznego mozgu. Jednak kazda dusza jest motywowana swoja sumiennoscia.

70. Sumiennosc - jest pragnieniem bycia uczciwym wobec Jazni I wlasnych motywow, do takiego stopnia, ze mozliwa jest pelna swiadomosc sciezki prowadzacej do zrodla.

71. Dusze roznia sie charakterem i sumiennoscia, poniewaz doswiadczenia zebrane w zyciu fizycznym zmieniaja je i jest to zamierzone. Podczas takiej zmiany do wspolnej inteligencji wszystkich dusz dodawane sa nowe skladniki.


72. CEL INKARNACJI NA ZIEMI:

Inkarnacja to narzedzie. Niektore dusze przejawiaja wiekszy zapal niz inne, by rozszerzac swoj potencjal, lecz ostatecznie to jest celem nas wszystkich.
Przebywanie w wielu cialach fizycznych i roznych miejscach rozwija nature naszej prawdziwej jazni.
Spelnienie nie polega na kultywowaniu jazni dla wlasnych interesow, lecz jest inegracja z innymi w zyciu.

73. Swiat Duchowy jest osrodkiem ocen i analiz, ale dusze odpoczywaja tam.

74. KOMUNIKACJA Z PRZEWODNIKIEM:

Aby zwrocic na siebie uwage swojego przewodnika duchowego i uzyskac pomoc, nalezy przede wszystkim uspokoic umysl i skoncentrowac sie, odwracajac uwage od bezposredniego otoczenia. Mozna to osiagnac wyciszajac sie i siegajac w glab siebie, sluchajac glosu wewnetrznego.

W celu wezwania pomocy duchowej nalezy rozwinac swoja wewnetrzna swiadomosc i sprzasc sie ze swoim przewodnikiem mysla.
Nalezy siegnac poza trapiacy nas problem, aby moc uslyszec przewodnika. Energia skierowanej mysli musi pokonac ludzkie emocje.

Odpowiedz mozna uzyskacw formie podszeptow.
Niektorzy przewodnicy w chwili przezywania przez ich podopiecznych na Ziemi kryzysu, zaszczepiaja im do umyslu pewne pomysly, ktore oni uwazaja za inspiracje i przekazuja im spokoj.

Najwieksza przeszkode dla komunikacji przewodnikow z ludzmi jest strach.

75. Wszyscy wiedza, ze Ziemia to bardzo trudna szkola.
Zatem cialo ludzkie nie jest latwym gospodarzem dla duszy. Sa latwiejsze formy zycia, mniej skonfliktowane ze soba.

76. Dusze wysylane sa do wszystkich swiatow, w ktorych istnieja przydatne inteligentne formy zycia.

77. Dusze zanim przybeda na Ziemie, czesto umieszczane sa w cialach stworzen mniej inteligentnych niz ludzie. Kiedy jednak juz znajduja sie w ludzkim ciele, nie sa juz wiecej posylane w dol mentalnej drabiny ewolucyjnej.


78. ZRODLO:

Ostatecznym celem duszy jest poszukiwanie zespolenia z najwyzszym zrodlem stworczej energii.

Zrodlo jest Swiatem Duchowym. Jesliby probowac opisac Zrodlo w bardziej ludzkich kategoriach, mozna powiedziec, ze jest to najwyzsza, bezinteresowna istota, ktora pragniemy sie stac.

78.1 Zrodlo jest wszedzie wokol nas, jak gdybysmy byli wewnatrz bijacego serca.
Zrodlo nie ma konca. Jako dusze nie umrzemy nigdy - w jakis dusza wie o tym.

78.2 Kiedy dusze lacza sie, ich rosnaca wiedza czyni zrodlo silniejszym.
Zrodlo stwarza dla swojego wlasnego spelnienia. Nasze Zrodlo jest wszystkim, co mozemy widziec i sadzimy, ze to, czego pragnie stworca, to wyrazic siebie
poprzez nas, rodzac nas.

78.3 Zrodlo zaczyna proces stworzenia od niedoskonalych form zycia dla nowych dusz, a potem przyglada sie, co sie stanie, by sie samemu rozwijac.
Np. Trzeba umierac z glodu, zeby docenic pozywienie, marznac do szpiku kosci, by zrozumiec blogoslawienstwo ciepla, albo byc dzieckiem, by umiec dostrzec wartosc rodzica. Transformacja daje cel.

79. Wszechswiaty stworzone zostaly prze Zrodlo - do zycia i smierci, na uzytek Zrodla. Miejsce duchowych istot jest Zrodlem.

Wydaje sie, ze zyjemy we Wszechswiecie, ktory sie rozszerza, lecz moze zaczac sie ponownie kurczyc, by w koncu umrzec.
Pomimo, iz zyjemy w przestrzeni ograniczonej czasem, to Swiat Duchowy pozbawiony jest czasu. Dlatego, gdyz tam istoty duchowe zyja w nie-przestrzeni pozbawionej czasu, poza pewnymi strefami.

Strefy te, to laczace drzwi, przejscia dla istot duchowych, prowadzace do fizycznego wszechswiata czasu. Sa one jak progi miedzy rzeczywistosciami. Duchowymi drzwiami dusze moga wejsc do rozmaitych pomieszczen roznych rzeczywistosci fizycznych.

Iluzja przemijania czasu jest tworzona dla tych dusz, ktore udaja sie do wymiarow fizycznych i z nich powracaja, tak, aby latwiej bylo im ocenic swoj postep.

80. Cykle inkarnacji wiecznej duszy wydaja sie byc regulowane raczej jej wewnetrznym pragnieniem niz potrzebami populacji na danej planecie.

81. Dusze maja wolny wybor odnosnie tego, gdzie I kim chca byc w zyciu fizycznym. Niektore dusze spedzaja mniej czasu w swiecie duchowym, zeby przyspieszyc swoj rozwoj, inne natomiast bardzo neichetnie go opuszczaja. Wielki wplyw na to maja przewodnicy. Duchowi doradcy przeprowadzaja wywiad przygotowujacy dusze do przyjecia ponownych narodzin.

82. Podczas inkarnacji na dusze maja duzy wplyw warunki i zdarzenia kulturowe, jak rowniez ich uczestnicy.
83. PRZESTRZEN DOBORU ZYCIA

83.1 Podczas doboru zycia jako istota duchowa mozemy podrozowac w czasie w celu sprawdzania roznych alternatym naszych ewentualnych wyworow przyszlej inkarnacjia.
Z podrozami w czasie wiaze sie pewien paradoks - to, co ma sie zdarzyc, juz sie zdarzylo, a zatem mozemy spotkac w jakims czlowieku swoja wlasna dusze, kiedy to tak wchodzi sie i wychodzi z rozgrywajacych sie w przyszlosci scen zycia. Jednakze podczas takiego kontaktu dusza w takiej osobie na krociutka chwile zostaje zatrzymana. Nie zakloca sie cyklow zycia podrozujac w czasie.

83.2 Czas w przestrzerni doboru zycia stworzony zostaje w celach dokonania wyboru. Zycie jest nadal uwarunkowane, a progresywny czas zostaje stworzony po to, aby sprawdzic dusze. Nie pokazuje sie jej wszystkich mozliwych zakonczen danej sceny. Rozne fragmenty z przyszlego zycia sa przed dnia ukryte.
Chodzi o sprawdzenie umiejetnosci duszy do znajdowania rozwiazan. Dla duszy przygotowywane sa eksperymenty, pomiedzy ktorymi mozna wybierac. Na Ziemi beda one musialy same rozwiazac te sytuacje.

83.3 Dusza musi ponosic konsekwencje wszelkich blednych wyborow, jezeli nie porafi poradzic sobie ze swoim ziemskim zyciem. Mimo tego, ze przed inkarnacja dusza doswiadcza w swiecie duchowym roznych fragmentow swojego przyszlego zycia, to czego jej sie nie pokazuje wieze sie z ryzykiem wyboru ciala.

83.4 Przyszle przeznaczenie danej istoty nie jest w pelni zaprogramowane. Owszem, istnieje przeznaczenie. Cykle zycia sa na swoim miejscu. Po prostu jest wiele niejasnych alternatyw.

84. REINKARNACJA:

84.1 Amnezja - dotyka nas ona kiedy pojawiamy sie w nowym zyciu. Chodzi o to, aby doswiadczenia z poprzedniego wcielenia nie hamowaly odkryc dokonywanych przez dusze w obecnym zyciu
Podswiadomosc posiada klucz do duchowej pamieci, w ktorej znajduje sie projekt ogolny zycia.
Gdyby wszystko bylo ustalone z gory, zbedne bylyby wszelkie nasze wysilki. Kiedy osaczaja nas przeciwnosci losu, nie powinnismy siedziec z zalozonymi rekoma, przygnieceni fatalizmem, zaprzestawszy walki o poprawe sytuacji. Kazda okazja do zmiany wiaze sie z ryzykiem. Czasem moze ona sie pojawic w niekorzystnym dla nas okresie.

84.2 Celem reinkarnacji jest cwiczenie wolnej woli. Bez niej bylibysmy zaiste, bezwolnymi istotami.
Przeznaczenie karmiczne oznacza zatem, ze nie jestesmy po prostu uwiklani w wydarzenia, nad ktorymi nie mamy kontroli. Posiadamy pewne karmiczne doswiadczenia i odpowiedzialnosc. Prawo przyczyny i skutku naszych dzialan istnieje wiecznie.

Jednak bez wzgledu na to, co nam sie w zyciu przydarzy, musimy pamietac, ze doznane szczescie czy bol nie sa oznaka blogoslawienstwa ani zdrady ze strony Boga-nadduszy, naszych przewodnikow badz koordynatorow doboru zycia. To my sami jestesmy panami swojego przeznaczenia.

84.3 Z badan wynika, ze dusze rzadko dokonuja tego samego wyboru genetycznego, co w poprzednim wcieleniu, poniewaz ograniczaloby to ich rozwoj I zyciowe mozliwosci

84.4 Chociaz konkretne wydarzenia, rasa, kultura i lokalizacja geograficzna wydaja sie miec pierwszorzedne znaczenie w procesie wyboru kolejnego zycia, nie sa one jednak najwazniejsze. Decydujace jest to, czego mozna nauczyc sie wykorzystujac umysl danej ludzkiej istoty.

85. CIALO

85.1 Bez wzgledu na poziom zaawansowania duszy, jako ludzie skazani jestesmy na popelnianie bledow i korygowanie ich na biezaco w trakcie naszego zycia. Odnosi sie do kazdego ciala jakie wybierzemy.

85.2 Blisko 90% populacji, zarowno kobiet, jak i mezczyzn, jest niezadowolonych ze swoich cech fizycznych. Taka jest potega swiadomej amnezji.
Wiele frustracji i rozczarowan bierze sie z powielanych przez spoleczenstwo stereotypow tzw idealnego wygladu. W kazdym razie to takze jest czescia zaplanowanej przez dusze lekcji.

85.3. Zycie w kalekim ciele nie musi wcale oznaczac, ze splacamy w ten sposob karmiczny dlug za zranienie kogos w poprzednim wcieleniu. Przebywanie duszy w ciele inwalidy moze byc potrzebna jej do dalszego rozwoju lekcja.
Wysilek konieczny do pokonania ograniczen stawianych przez kalekie cialo naprawde przyspiesza postep.

85.4 Pokonywanie przeszkod zwiazanych z choroba czyni nas silniejszymi. Nasze cialo jest istotna czescia proby, na jaka wystawiamy sie w kolejnym wcieleniu.

85.5 Najwazniejsza jest harmonia pomiedzy cialem a umyslem.

85.6 Kiedy dusza zdola przetrwac rozne wyzwania, jej tozsamosc staje sie silniejsza.

85.7 Prawdziwych zyciowych lekcji mozna sie nauczyc dzieki uznaniu i pogodzeniu sie ze swoim czlowieczenstwem. Odnosimy korzysc nawet jako ofiary, bowiem to wlasnie nasza postawa wobec kleski i przymusu pozwala nam czynic prawdziwy postep.

85.8 Czasem jedna z najwazniejszych lekcji jest zrozumienie, ze nalezy pogodzic sie z przeszloscia.


85.9 Energia duchowa duszy ma pewien wplyw na fakt, czy temperament goszczacego ja ludzkiego ciala bedzie ekstrtawertyczny, czy tez raczej introwertyczny, racjonalistyczny, czy tez idealistyczny, zdominowany przez emocje, czy raczej analityczny.
Ze wzgledu na istnienie takich zmiennych, dusza musi z gory rozwazyc rodzaj ciala, ktore najlepiej posluzy jej w przyszlym wcieleniu.

86. Kiedy dusza przebywa na Ziemi, jej wenetrzny umysl zawsze wie, dlaczego ludzie, ktorzy maja na nia pozytywny badz negatywny wplyw, sa wazni w danym zyciu

87. Czesto osoby fizyczne nie rozumieja tego, co wie ich dusza. Osiagniecie takiego wlasnie zrozumienia jest czescia celu zycia na Ziemi.

88. Duza czesc tozsamowsci duszy odzwierciedlona zostaje w ludziach w ktorych dana dusza sie wciela. Jednak nie ma dwoch takich samych cial i nie zawsze uda sie doskonale stopic cialo i dusze w jedno.
Istnieja subtelne roznice miedzy umyslami kazdego ciala, majace wplyw na to, jak sie dusza uzewnetrznia

89. Cialo czlowieka bez duszy byloby pusta skorupa, zdominowana przez zmysly i uczucia.

90. Dusza w ludzkim ciele nie kontroluje ludzkiego umyslu lecz stara sie swoja obecnoscia spowodowac jakies zrozumienie sensu istnienia swiata, moralnosci oraz wzniesc na wyzszy poziom. Oczywiscie dusza wykorzystuje cialo do wlasnego rozwoju.

91. Czasami, kiedy jakas dusza nie uzyskuje zadowolenia dzieki cialu, jakie wybrala - odlacza sie. Przestaje byc wystarczajaco aktywna, chowa sie do skorupy, czyli przestaje realizowac cel w ktorym pojawila sie na Ziemi.

92. Trudne zadanie, jakie wyznaczyla sobie dusza, czesto zaczyna sie juz w dziecinstwie. Dlatego tez tak wielka wage przywiazuje sie do wyboru rodziny przez dusze.
Chociaz przecietne dziecko otrzymuje od swoich rodzicow wiele milosci, wielu z nas wciaz drecza bolesne wspomnienia o najblizszych, ktorzy powinni byli nas wspierac i chronic, a nie czynili tego.

89. Istnieja duchowe powody wychowywania sie w okreslonych rodzinach. Z przeznaczenia wynika, ze niektorych ludzi spotykamy dopiero jako osoby dorosle.


90. Duchowe poznanie siebie oznacza, iz rozumiemy, dlaczego wybralismy zycie wsrod dusz bedacych naszymi rodzicami, krewnymi, malzonkami i bliskimi przyjaciolmi.
Najczesciej istnieje karmiczna przyczyna dla ktorej od bliskiej nam osoby doswiadczamy bolu lub przyjemnosci.
Pamietajmy, ze nie tylko my mamy sie w zyciu czegos nauczyc, ale pojawilismy sie na Ziemi, by zagrac okreslone role w sztuce zycia innych dusz.

91. Pokonywanie przeciwnosci w zwiazkach miedzyludzkich moze oznaczac, ze nie bedziemy musieli powtarzac pewnych irytujacych sytuacji w przyszlych wcieleniach. Pomaga nam to rowniez lepiej zrozumiec nasza duchowa tozsamosc.

92. Nie musimy zmieniac siebie w zwiazku z doswiadczeniami zyciowymi, lecz raczej nasza negatywna reakcje na nie.

93. Dusza nie zawsze jest w stanie regulowac i jednoczyc ludzki umysl.
Jezeli mamy obsesje swojego ciala fizycznego lub dajemy sie ponosic karuzeli emocji, gore bierze zewnerzna jazn duszy.

94. Idee i wyobraznia wydaja sie emanowac z duszy, ktora jest katalizatorem dla ludzkiego umyslu. To dusza obdarza nas umiejetnoscia abstrakcyjnego myslenia I nadaje jakosc naszej rzeczywistosci.

95. Poprzez ludzki umysl dusze demonstruja swoj indywidualizm.

96. W kazdym kolejnym zyciu dusza musi na nowo poszukiwac swojego prawdziwego ja, jest to wielkim ciezarem, jednak przez szczelne kotary amnezji przebijaja sie czasami promyki swiatla wysylane przez duchowych przewodnikow, ktorym nieobojetne jest nasze trudne polozenie.

97. Schodzac na Ziemie dusza zdaje sobie zprawe z faktu, ze bedzie odgrywala role w sztuce zycia, uzgodnila rowniez swoja decyzje z innymi odtworcami rol w przyszlej sztuce, w ktorej bedzie grala glowna role.
Wszystko, co dusza uczyni bedzie mialo wplyw na inne postacie ze sztuki. Ich role moga sie zmieniac dzieki nam, a nasza dzieki nim, bowiem scenariusz podlega zmianom w trakcie trwania przedstawienia (co jest rezultatem dzialania wolnej woli).

98. BRATNIA DUSZA

98.1 Dla wielu z nas taka najblizsza, najdrozsza nam bratnia dusza jest nasz malzonek. Jednak osoba taka moze tez byc inny czlonej rodziny badz przyjaciel.
Okres czasu, jaki spedzaja oni z nami na Ziemi, moze byc dlugi badz krotki. Najbardziej liczy sie wplyw, jaki wywieraja na nas I nasze zycie.

98.2 Bratnie dusze to wyznaczeni nam towarzysze, ktorzy maja pomagac i wspierac nas w osiagnieciu wspolnych celow.
Laczenie sie z istotami, ktore znamy ze swiata duchowego, a ktore przybieraja najrozniejsze fizyczne przebrania, moze byc harmonijne lub frustrujace.
Nauczka, jaka powinnismy wyciagnac ze zwiazkow miedzyludzkich, jest akceptowanie ludzi takimi jakimi sa i nie oczekiwanie, ze nasze szczescie od kogokolwiek zalezy.
Bolesne, lamiace serce doswiadczenia sa celowym testem w zyciu, a wlasnie takie lekcje sa najtrudniejsze.

Bez wzgledu na okolicznosci zwiazki miedzyludzkie stanowia najistotniejsza czesc naszego zycia.

99. Jako dusza wybieramy sobie z gory jeden glowny kierunek zycia, ale zawsze istnieja alternatywy i na ich przykladzie takze sie uczymy.

100. Do znaczacych dla naszego zycia wydarzen i spotkan nie nalezy podchodzic w sposob nazbyt analityczny. Niektore z naszych najlepszych decyzji zostaly podjete pod wplywem przeczucia, instynktu. Trzeba dac sie poniesc dobrym wrazeniom, jakie niesie chwila. Kiedy w zyciu ma sie zdarzyc jakis szczegolny moment, najczesciej tak sie dzieje.

101. NOWE NARODZINY

101.1 Nowe narodziny dla duszy sa znacznie ciezszym i trudniejszym doswiadczeniem, anizeli powrot do domu (smierc). Przejscie duszy ze swiata duchowego do umyslu dziecka odbywa sie bardziej gwaltownie niz droga powrotna.

101.2 Okres przebywania w lonie matki jest czasem przeznaczonym na adaptacje.

101.3 Przed narodzeniem dusza ostroznie dotyka i laczy sie z mozgiem dziecka. Kiedy dzusza zdecyduje sie wejsc w jego umysl, dziecko takie nie ma wyboru i nie moze odrzucic duszy. Zespolenie to moze miec miejscr we wczesniejszym badz pozniejszym etapie ciazy. Najczescie odbywa sie ono pomiedzy trzecim a piatym miesiacem.

101.4 Po narodzinach pojawia sie pelna jednosc ducha i ciala, tworzy sie miedzy nimi partnerstwo. Niesmiertelna dusza staje sie siedziba percepcji dla rozwijajacego sie ludzkiego ego.

101.5 Oprocz mozliwosci opuszczenia ciala w momencie smierci dusza posiada zdolnosc swobodnego wychodzenia i wchodzenia do niego podczas snu, glebokiej medytacji lub znieczulenia w czasie operacji. Nieobecnosc duszy w ciele jest znacznie dluzsza, kiedy dochodzi do powaznego uszkodzenia mozgu i spiaczki.

101.6 Kiedy dusza laczy sie z mozgiem dziecka, musi zsynchronizowac swoj umysl z jego mozgiem. Musza sie do siebie przyzwyczaic.

101.7 Dusza wnikajac do umyslu dziecka stapia sie z nim. Przed pojawieniem sie jej jest pustka, ktora ona wypelnia, a wowczas dziecko staje sie kompletna caloscia. Dusza rozwija umysl, pracuje z tym, co juz tam jest. Przynosi ludzkiemu cialu pojmowanie rzeczy i spraw, rozpoznawanie, czym naprawde jest to, co widzi mozg.

Proces dopasowania sie duszy do umyslu dziecka zajmuje troche czasu, ale juz podczas narodzin uzupelniaja sie one, dostosowuja sie do siebie.


Do czasu, kiedy dziecko osiagnie wiek 5- 6 ciu lat dusza dosyc czesto opuszcza cialo przenoszac sie w inne miejsca celem eksploracji. W tym wieku zaprzestaje ona opuszczania ciala.

103. PODSUMOWANIE:

103.1 podstawowym aspektem naszej misji na Ziemi jako dusz jest mentalne przetrwanie stanu odciecia od naszego prawdziwego domu. Przebywajac w ludzkim ciele, dusza jest zasadniczo samotna.

103.2 Nie powstalismy dzieki przypadkowi, po to jedynie, aby przetrwac, lecz jestesmy czescia uniwersalnego systemu, ktory kieruje fizyczna transformacja Jazni dla jakiegos powodu.

103.3 Nasze dusze rodza sie za sprawa Stworcy, ktory z rozmyslem umieszcza stan doskonalej harmonii i spokoju poza naszym zasiegiem, abysmy wzmogli nasze wysilki.

103.4 Uczymy sie na wlasnych bledach.

103.5 Zlo stanowi dla nas wyzwanie; inaczej nie mielibysmy zadnej motywacji do poprawiania swiata, ani zadnego sposobu mierzenia postepu na tej drodze.

103.6 Niezwykle, fundamenyalne przeslanie, przekazywane zwlaszcza przez zaawansowane dusze, zawiera przypuszczenie, ze Bog-Naddusza "naszego" Wszechswiata nie znajduje sie na najwyzszym szczeblu doskonalosci. Tym samym zas, absolutna doskonalosc pochodzi z jeszcze wyzszego boskiego zrodla.

103.7 Celowo zyjemy w niedoskonalym swiecie. Ziemia jest jednym z niezliczonych swiatow zamieszkalych przez myslace istoty; kadzy z tych swiatow posiada wlasny zestaw niedoskonalosci, ktory wnosi do ogolnej harmonii.

103.8 Zamieszkujemy jeden z wielu fizycznych swiatow, z ktorych kazdy posiada swego wlasnego stworce wladajacego nim z odmiennym stopniem bieglosci - analogicznie do poziomow osiaganych przez dusze w procesie ich rozwoju.

103.9 Koncepcja, ze stojacy bezposrednio nad nami Bog nadal ewoluuje podobnie jak my sami, w niczym to nie uszczupla ostatecznego zrodla doskonalosci, ktore zrodzilo tego naszego Boga.

103.10 Jesli nasz Bog nie jest najlepszym z istniejacych, gdyz posluguje sie bolem i cierpieniem jako narzedziem naszej edukacji, w takim razie musimy zaakceptowac to jako najlepsze, co moze nas spotkac i mimo wszystko traktowac nasze istnienie jako boski dar.


103.11 Bol w zyciu oddzialywuje szczegolnie destrukcyjnie, poniewaz moze zablokowac ozdrowiencze sily naszej duszy, zwlaszcza jesli nie zaakceptowalismy go jako zeslanej nam proby. Jednakze nasza zyciowa karma jest tak zaplanowana, zeby zadna proba nie byla niemozliwa do przetrwania.

103.12 Zycie jest nam ofiarowane, jako srodek naszej ekspresji, dajacy nam tylko to, czego sami poszukujemy, kiedy sluchamy glosu swego serca. Najwyzszymi aktami tej ekspresji sa akty zyczliwosci.

103.13 W procesie ewolucji wyzszej swiadomosci ponosimy w trakcie zycia odpowiedfzialnosc za siebie i innych, a zatem podrozujemy razem.

103.14 jestesmy boskimi, lecz niedoskonalymi bytami, egzystujacymi w dwoch swiatach: materialnym i duchowym. Naszym przeznacvzeniem jest krazyc miedzy tymi wszechswiatami przez czas i przestrzen, uczac sie zarazem panowania nad soba i zdobywajac wiedze. Musimy zaufac temu procesowi z cierpliwoscia i detyerminacja.

103.15 W swiecie duchowym narasta tendencja, aby "zmienic reguly gry na Ziemi".
Wydaje sie wiec, ze w ciagu ostatnich kilku tysiacleci nasza niesmiertelna pamiec byla na poziomie swiadomosci mocniej zblokowana. Byl to istotny czynnik powodujacy utrate wiary w nasza zdolnosc do somowzniesienia sie. Ziemia jest pelna ludzi odczuwajacych beznadziejna pustke i bezsens zycia.

103.16 Istnieja oswiecone miejsca, gdzie amnezja jest znacznie zredukowana, bez wywolywania zarazem tesknoty za swiatem duchowym. Wydaje sie, iz mistrzowie, ktorzy rzadza przeznaczeniem Ziemi, dokonuja zmian majacych umozliwic, by do naszych zywotow naplywalo wiecej informacji I zrozumienia tego, kim jestesmy i jakie jest nasze powolanie.

autor: Mario