Astronomowie poszukują życia na innych planetach. Naukowcy w laboratoriach życie organiczne ulepszają i modyfikują. Szamani przywołują różne duchy, a człowiek współczesny czyta o podróżach astralnych...
Astronomowie poszukują życia na innych planetach. Naukowcy w laboratoriach życie organiczne ulepszają i modyfikują. Szamani przywołują różne duchy, a człowiek współczesny czyta o podróżach astralnych. Na Ziemi mamy do czynienia z wieloma opracowaniami duchowymi i naukowymi, które wzajemnie się wykluczają. Jednak różnica jest tylko pozorna, bo wgłębiając się w temat gęstości subtelnych nauka zaczyna służyć człowiekowi, a opracowania duchowe wyjaśniać i ukierunkowywać naukowe wywody. Nie widzimy obecnie powietrza ani fal radiowych, a mimo to oddychamy i słuchamy audycji radiowych. Gdybyśmy połączyli wiedze duchową dotyczącą gęstości subtelnych i otworzyli się na nią jako wypełnienie luki ideologicznej, merytorycznej zaistniałej w wielu opisach (nie tylko religijnych) dostalibyśmy całkiem niezłą dawkę nowych informacji. Człowiek metodami fizycznymi bada zalążki fizyczne, a osobowość otwarta na własne ciała subtelne zgłębia i poznaje tajemnice Monad, dusz i iskierek. Jednak tak jak naukowiec musi przejść przez specyficzny profil uniwersytecki, tak osobowość musi indywidualnie zrozumieć i scalić zmysły pracujące w wyższych ciałach subtelnych. Inaczej opracowania naukowe będą tylko „obciążonym językiem eksperta”, a „gęstości subtelne” wymysłem lub fanaberią adepta.
Gęstości i ciała osobowości
1. Gęstość fizyczna. Ziemia i Wszechświat, krzesło i stół, samochód i silnik, skóra i kości, mózg i oczy. To co widzimy zmysłami fizycznymi to najniższa warstwa atomowa – używając tylko języka i rozumowania duchowego. Jak wiemy atom rośnie tylko z atomem podobnym sobie, ale nawet najtwardsza stal, tytan w swoich wiązaniach atomowych posiada ogromną i luźną przestrzeń w której swobodnie krążą sobie atomy i jeszcze mniejsze cząstki. Dla człowieka, a raczej zmysłów rzeczy fizyczne (materialne) to jednolita i twarda struktura dla zmysłu słuchu rzeczy absorbowane mają już dużo luźniejszą strukturę atomową dlatego gęstość fizyczna jak i pozostałe posiadają kilka stanów (sfer):
a) stan stały,
b) stan płynny,
c) stan gazowy,
d) stan eteryczny (super lotny),
2. Ciało eteryczne. Cząstki ciała fizycznego (płynne, stały, gazowe) otoczone są powłoką eteryczną. To właśnie powoduje, że ciało eteryczne jest dokładną reprodukcją ciała fizycznego i dosłownie wystaje poza powierzchnię skóry na odległość trzech centymetrów. Człowiek, który dba o ciało fizyczne automatycznie oczyszcza i wysubtelnia jego eteryczny odpowiednik. Głównym zadaniem ciała eterycznego jest przewodzenie energii zwanej prana. Wszystko w kosmosie posiada swój odpowiednik eteryczny. Jeśli popatrzymy na swoją rękę możemy zauważyć powidok jakby lekką wyściółkę wokół naszej dłoni – jest to żadne widzenie ciała eterycznego ale uzmysławia nam funkcje ciała eterycznego.
Natomiast gęstość eteryczna jest lotną przestrzenią w której mieszkają i pracują różne stworki i duszki tego świata – widziane zresztą i opisywane często przez naszych przodków. Gęstość eteryczna wokół Ziemi jest coraz to bardziej zanieczyszczona, zabrudzona, ciemna nie tylko przez ciężki przemysł, ale dzięki negatywnym emocjom i myślom ludzkości. Obfite deszcze, huragany mają za zadanie oczyszczać i zmieniać stan ciężkich energii eterycznych na czystsze i lżejsze jednak to człowiek w głównej mierze powinien pilnować swojej przestrzeni fizyczno-eterycznej w domu, w pracy i wokół siebie.
3. Gęstość astralna. Podróże astralne to ostatnio bardzo popularny temat w nurcie ezoterycznym, w myśleniu duchowym gęstość astralna wykształca na potrzeby jaźni ciało astralne zwane emocjonalnym. Napięcia, urazy, pobudki emocjonalne i nawet uczuciowe wyrażają się w ciele fizycznym właśnie za pomocą atomów astralnych. Za każdym razem gdy śnimy nasza świadomość wędruję przez czakramy ciała eterycznego do ciała astralnego. Tworzymy tam własne światy lub projektujemy przeszłość zapisaną w podświadomości. Kolory, dźwięki, emocje, stany uniesienia z poziomu astralnego są nie do opisania językiem ludzkim, bo świadomość przyzwyczajona jest do absorbowania doświadczeń z poziomu „ciężkich” atomów fizycznych.
W gęstości astralnej mamy do czynienia z duchami czyli zmarłymi ludźmi, którzy przebywają tu tylko jako psychofizyczne wzorce w ciele astralnym. Ponieważ świadomość gęstości astralnej jest nikła, a człowiek rzadko pamięta swoje sny duża część ludzkości – a w szczególności osoby zmarłe tragicznie - po śmierci fizycznej nieświadomie „wsuwają” się do ciała astralnego kontynuując dawne życie fizyczne. Astral to gęstość „iluzji” i „fałszu”, bo mamy tu do czynienia z wieloma światami, ścieżkami naukowymi skopiowanymi z wyższych gęstości subtelnych lub zmodyfikowanymi przez duchy zmarłych i nieprzychylne stworzenia tego świata. Same podróże astralne powinny służyć człowiekowi do otwarcia jeszcze wyższych zmysłów następnych ciał subtelnych zamiast – jak to jest obecnie – pomagać w zbieraniu „przełomowych” informacji.
4. Gęstość mentalna. Ciało umysłowe zwane przez teozofów „ciałem jaźni”, „niższym manasem”. Gęstość mentalna to miejsce formowania się iskier myślowych, absorpcji wiedzy zamienianej w wyższym ciele na mądrość. Ludzie mówią: „kto dużo się emocjonuje ten mało myśli” albo „emocje zasłaniają rozum” teraz już wiemy, że ciało emocjonalne jest niższym ciałem przewodzącym jeszcze lżejsze atomy mentalne do ciała eterycznego i szarej substancji mózgu fizycznego. Gęstość mentalna posiada oprócz sfer dwie główne części: dolną i górną. Niższa część „mentalu” to grupowe myśli zwierząt, ludów pierwotnych, które bez własnej wspólnoty rozkładają się tak samo szybko jak powstają. Wyższa część „mentalu” przedstawia świat głębokich myśli, a informacje tam rezonujące mogą długo wpływać na całe narody i ludzkość.
Ciała osobowości:
Ciało mentalne (numer 4) zawiera w sobie: ciało astralne, eteryczne, fizyczne i od dzisiejszego dnia będziemy je nazywać: ciałami osobowości czyli naszego „Ja”. Ciało fizyczne przejawia się dzięki ciału eterycznemu (siła, witalność), ciału astralnemu (emocje, napięcia), ciału mentalnemu (umysł).
Ciała u każdej osoby mogą być różnie rozwinięte i wykorzystywane. Prezenterzy telewizyjni posiadają duże ciała astralne, a ludzie pracujący umysłem duże ciała mentalne.
Gęstości i ciała duszy
5. Gęstość przyczynowa. Ciało przyczynowe zawdzięcza swą nazwę faktowi, że w nim znajdują się przyczyny, które przejawiają się jako skutki w niższych gęstościach. Doświadczenia przeszłych żywotów zgromadzone są w ciele przyczynowym i tworzą przyczynę ogólnej postawy człowieka wobec życia oraz podejmowanych działań. W sanskrycie ciało przyczynowe nazywa się ”karana siarira” przy czym „karana” oznacza przyczynę.
Ciało przyczynowe ma dwie główne funkcję:
1. Jest nośnikiem „fizycznym” duszy.
2. Działa jako zbiornik lub magazyn treści doświadczeń człowieka w różnych jego inkarnacjach. W ciało przyczynowe również wplecione jest wszystko, co może trwać poprzez inkarnację, i w nim przechowują się zalążki cech, które będą przeniesione do następnej inkarnacji. Z tego wynika, że niższe „życie” człowieka zależy ostatecznie od wzrostu i rozwoju jego duszy.
Gęstość przyczynowa nazywa jest również niższym „światem dusz”, „domem”.
6. Gęstość buddyczna. Gęstość kilkukrotnie szersza i wyższa od gęstości eterycznej. Czytelnik mógłby zadać pytanie dlaczego porównuje te dwie gęstości ze sobą? Ponieważ ciało eteryczne i ciało buddialne jest związane z energiami, energią tworzenia, energią życia. To co się kształtuje w tej gęstości wydarza się i materializuje niżej. W zapiskach pochodzących ze wschodu czytamy o tym ciele jako ciele wartości, ale w moim odczuciu wartości, ideologie, wolna wola jest zależna od wszystkich ciał subtelnych.
7. Gęstość atmaniczna. Ciało atmaniczne to trzecie ciało duszy odpowiedzialne za emocje i uczucia. Z tego poziomu pochodzi również energia odwrócona tzw. „piekielna” czyli brak uczuć, zablokowanie na jakiekolwiek uczucia czy idee. W opracowaniach ezoterycznych ciało atmaniczne związane jest z obiektami idealnymi, działaniem zgodnym z ideą. Podpisanie konstytucji, ustanowienia święta to poruszenie emocjonalne z poziomu idei. W gęstości atmanicznej mamy do czynienia z różnymi rajami, niebami, krainami oświeconych mistrzów oraz „zaawansowanymi astralami” różnych zgromadzeń np. religijnych uniemożliwiających dokonywanie własnych wyborów (blokujących ciało wyższe).
8. Gęstość anupadaka. Ciało anupadaka to czwarte ciało duszy odpowiedzialne za myślenie, strefa wyższych (ale czy lepszych?) myśli. Ciało rozumu, mądrości lub zimnego intelektu. Mamy tu do czynienia z działaniem z poziomu woli, wolnego wyboru. Cząsteczki monadyczne z gęstości Adi podczas tworzenia Wszechświata przejawiają się tu jako oczekujące energie monadyczne wchodzące już w skład pierwszego ciała duszy.
Gęstość i ciała Wyższej Jaźni
9. Gęstość Adi. Aby nie wprowadzać zamieszania i nowej terminologii musimy rozbudować rozumienie tej gęstości. Adi oznacza pierwszy i w sanskrycie czytamy o tym wyrażeniu jako „bez początku i końca”. W obecnych badaniach gęstość Adi jest tylko i wyłącznie pierwszym ciałem materialnym Monady czyli Wyższej Jaźni. W gęstości Adi mamy do czynienia z tronem Boga i hierarchicznymi strukturami wszystkich powołanych istot.
10. Gęstość dziesiąta. Pierwotna energetyczna gęstość Wyższej Jaźni spełniająca podobne zadanie jak ciało eteryczne i buddyczne.
11. Gęstość jedenasta. Pierwotna uczuciowa gęstość Wyższej Jaźni, która spełnia podobną rolę do ciała astralnego i atmanicznego.
12. Gęstość dwunasta. Pierwotna myślowa gęstość Wyższej Jaźni spełniająca rolę wszelkich zalążków nie tyle co życia, ale istnienia w danej formie.
Podsumowanie
Ktoś może zadać pytanie: „Czy istnieją inne gęstości?”. Odpowiem wtedy: „Prawdopodobnie nie, ale trzeba pamiętać, że dana gęstość wypełniona jest sferami które przez działanie Wyższych Jaźni lub dusz mogą zmienić wibracje tworząc przesunięty wymiar”. Drugie współczesne wyzwanie polega na poszerzeniu wiedzy dotyczącej „logosa” i „monady”. Wyjaśnijmy ten nowy aspekt: „Wolna wola oderwanej od źródła iskierki dała zaczątek wszystkiemu od pierwszej swojej myśli w gęstości 12, po wywołanie drgań energii uczuć w gęstości 11, która to powołała do życia energię w gęstości 10, która nadała kształt ducha gęstości 9 – tworząc materie Wyższej Jaźni (Monady) domykając tym samym trzecią jaźń w pełnym ukształtowaniu. WJ wysunęła dalsze myśli tworząc gęstość 8, ona pociągnęła emocje, one energię/magię/moce, one materię (fizyczność) dusz. Taki sam skutek powstał z gęstościami osobowości”.
Wszystkie gęstości są nie tylko pewnymi przestrzeniami podtrzymującymi ciała subtelne w których za pomocą czakramów ciało takie się odżywia i pozwala przejawiać się jaźni (osobowości, duszy i Wyższej Jaźni), ale są przestrzeniami dopełniającymi i wypełniającymi sferyczne Uniwersum w którym istniejemy, a do którego zostaliśmy powołani przez różne Wyższe Jaźni ze źródła miłości.
07-04-2009r
17-08-2010r
Autorem artykułu jest Nikodem Marszałek
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz