Istoty oczy

Istoty oczy skupione są na wszelkich syndromach świadczących o tworzeniu się nierównowagi w kreacji form zwanych fraktalnymi, w częstotliwościach wymiarowych. Stosunek biegunowości jest pod stałym "nadzorem", chociaż to określenie nie jest odpowiednie. Te istoty w zależności od środowiska i danej częstotliwości mogą gościć wewnątrz swych ciał nawet "eksplodujący w sposób ciągły" fragment masy istoty o jaźni jedenastego wymiaru, która będąc w symbiozie z istotą okiem, przegląda nieskończoność kontinuum wymiarów bąbli. Istota oko w swej prawdziwej postaci jest sferoidą rozmaitych rozmiarów, w przypadku częstotliwości wymiaru trzeciego, którego wiązania planu fizycznego z kontinuum są pozbawione modyfikacji, unoszącą się w przestrzeni, preferującą m.in. zgrupowania monolitów roślinnych - lasy, głębiny wodne, jaskinie kryształowe i wnętrza kul. Przypomina ona często oko, będące kulistą gałką, narządem wzroku wielu istot biologicznych.

W polach kul wolnych od przekształceń w organizacji energii bazowych fraktali wymiarowych w spektrum do piątego wymiaru, istoty oczy pływają w wodach lub w innych ciekło-żelowo-gąbczastych ciałach rozmaitych istot żywiołowych, przemieszczają się w przestrzeniach, wchodzą w relacje
z innymi istotami, które wypracowały w sposób naturalny, to jest samodzielny, pola równoważące, odpowiedniki tych zwanych merkabami wśród kultur tej kuli oraz innego rodzaju pól ochronno-równoważących tetra elementary barrier, eye shell, holonair. W warunkach niezmodyfikowanego wymiaru trzeciego, ciała istot oczu nieprzerwanie zmieniają gęstość cząsteczek, dzięki czemu odpowiednio rezonujące z nimi istoty mogą, otoczone swymi polami ochronno-równoważącymi, wniknąć do kulistych wnętrz sferoid oczu.
W przypadku napotkania przez sferoidalną istotę oko kłębowiska myślowego negatywu o naturze wciągającej i jej tworów w postaci przeróżnych istot, oko natychmiast wzmacnia wokół swego obszaru wibracji stałej równowagi pole ochronne eye shell, a napotkane istoty niekiedy decydują się na wniknięcie do wnętrza ciała oka i badanie stanu swego progresu maksymalnej mocy grawitacyjnej z rdzeniem istoty oka, który przekłada go na skalę określonego spektrum lokalnego zgrupowania bąbli. Gdy moc grawitacji negatywu jest ściśle związana z akceleracją ekstremum kłębowiska myślowego, zagrażającego nawet całemu, odczuwalnemu "obszarowi" bąbla, które zrodziło te istoty, istota oko natychmiast oddala goszczące wewnątrz niej kłębowiska negatywu i udaje się do rdzenia istoty spiralnej, w polu ramienia, której aktualnie przebywa. Tam wraz z innymi istotami łączy się ona z centrum wiecznego dziecka świadomości nieskończoności, wpływając na tor przemieszczania się całej istoty spiralnej, by ta nie została wciągnięta do ekstremum kłębowiska myślowego bieguna negatyw wraz z całą paletą kreacji wewnątrz swych ramion. Proces wniknięcia galaktyki w ekstremum kłębowisko myślowe bieguna negatyw jest jedną z najistotniejszych kwestii na tle zabawy wiecznego dziecka, gdyż jest to jeden z najbardziej "odważnych", jak na warunki kontinuum wielowymiarowego przejaw, świadczący o nieprzewidywalności w imię nieskończoności. To tu wymaga oddzielnego tematu.

Domostwami istot oczu są najczęściej pola kul znanych jako "gazowe" oraz ciekło-kryształowe, "wodne", membranowe, zmiennokształtne, podzielne. Istoty te występują w swych sferoidalnych ciałach także w warunkach pierwszej połowy spektrum wymiarów, lecz tylko w przypadkach braku przekształceń wibracyjnych budulca i organizacji pracy energii.